در اینجا میخوام کلا د رمورد صورت فلکی ها یا به اصطلاح صور فلکی بحث کنم که منظور چی هست و هر مطلبی که در این رابطه بود اینجا قرار بدم
اگر همین جوری آسمان را نگاه کنیم شاید در نظر اول ستارگان آسمان مجموعه ای پراکنده از ستارگان به نظر برسند. اما با کمی دقت می توان اشکال زیبایی را با متصل کردن ستاره ها به هم با
خطوطی فرضی در آسمان ترسیم کرد.
درحدود 4500 سال قبل، مردم شرق مدیترانه شروع به تقسیم بندی آسمان با نقش های خیالی کردنداین اشکال نام خدایان، الهه ها، قهرمانان و جانوران را دارند.
تا زمان بطلمیوس، ستاره شناس یونانی الاصل اسکندرانی که حدود 150 سال بعد ازمیلاد می زیست، تعداد صورفلکی شناخته شده 48 مورد بود. امروز 88 صورت فلکی شناخته شده که هریک محدوده ی مشخصی درآسمان دارند. به طوری که تمام آسمان با این صورت های فلکی پوشیده می شود.
با این که ستارگان یک صورت خاص از نظر ما شکل خاصی را در آسمان می سازند، اما در واقع این ستارگان هیچ ربطی به هم ندارند و چندین سال نوری از هم فاصله دارند و اگر از سمتی دیگردر آسمان ( جایی خارج از منظومه ی شمسی ) به آن ها بنگریم به شکلی دیگر دیده خواهند شد.
ستارگان حرکت بسیار آهسته ای در آسمان دارند ( به دلیل دوری بسیار آن ها حرکت سریع آن ها آهسته به نظر می رسد ) این حرکت باعث می شود که در طی هزاران سال شکل ظاهری صورت های فلکی عوض شود. اما درطول عمر یک انسان این تغییرات بسیار نامحسوس است.
پس صورت فلکی (constellation) مجموعه ای از ستاره هاست که با یکدیگر شکلی را در آسمان پدید می آورند و بر اساس آن شکل نامگذاری می شوند؛ مانند مثلث – گاو – شکارچی – شیر – عقرب و ... . پیشینیان با قدرت تخیل بالایی که داشتند این اشکال خلق شده در ذهنشان را روی کره ی آسمان پیاده کرده و حتی برای آن ها داستان هایی شنیدنی نیز ساخته اند. آن ها از همان دوران سعی می کردند که این اشکال را به نحوی ثبت کنند که دست نبشته هایشان امروزه در موزه ها نگهداری می شود.
شاید می‌شد ستاره‌ها را بر اساس بعد و میل و درجه قوس در آسمان طبقه‌بندی کرد ولی پایبندی به این صورت‌های فلکی در واقع راهی برای حفظ ارزشها و تاریخ انسانها است. انسانها هزاران سال به آسمان پر ستاره بالای سرشان نگریستند و داستان سرایی و اسطوره پردازی کردند. نامگذاری صورت‌های فلکی دارای نظم است. صورت‌های فلکی کهن به سه دسته تقسیم می‌شوند:
1 - حیوان‌ها و چیزهایی که با آب در ارتباطند.
2 - انسانها و حیواناتی که در روی زمین‌اند.
3 - مخلوقات افسانه‌ای که به هوا پر می‌کشند.
شگفت آنکه هر یک از این دسته‌ها در بخشی از آسمان جمعند. پرندگان و موجودات هوایی در نزدیکی قطب شمال دایره‌البروج هستند و صورت‌های زمینی همچون کمربندی دور آنها را گرفته‌اند. موجودات آبزی هم در جنوب و زیر استوای سماوی جا دارند.
کل کره ی آسمان (نیمکره ی شمالی ونیمکره ی جنوبی) شامل 88 صورت فلکی است که نقشه های گوناگونی از آن ها در دسترس می باشد.
در تصویر زیرنقشه ی این صورت ها را می توانید مشاهده نمایید.
ستاره ی قطبی که بیان کننده ی جهت شمال برای ما می باشد پر نور ترین ستاره از صورت فلکی دب اصغر می باشد و عموما به وسیله صورت فلکی دب اکبر شناسایی می شود.
